De fout van het CDA en bezinning op de uitslag
3 min read

Door Vincent Vuurtoren
In de 35 jaar die ik vergaderde van Rotterdam tot diep in Duitsland heb ik één ding vast kunnen stellen: besluiten worden zelden op argumenten of logica genomen, maar veel vaker zijn emotie en ego de achtergronden van een besluit.
Het is wat het is..
Ook al stemde maar 38% van de kiesgerechtigden, de uitslag is zonneklaar en dat moet de basis van de onderhandelingen zijn. Tien lijsttrekkers die allemaal minimaal één zetel wisten te halen. Daar moet je wat mee zeker nu bleek dat er veelal op kandidaten uit de eigen gemeente was gestemd en de verwachte meerderheid vanHellevoeters in de nieuwe gemeenteraad uitbleef en dat de eveneens vewachte meerderheid van VVD en IBV er niet kwam…
Verwachtingen
Dat leidde vooral bij het CDA tot overspannen verwachtingen om deel te kunnen nemen aan de coalitie. Datzelfde was – in mindere mate – aan de hand bij GL/PvdA. Beiden werden uitgenodigd om mee te doen, en een wethouder te leveren, maar wel met de voorwaarde dat ook nieuwkomer BVNL mee zou doen met de coalitie. Dit omdat de kiezers vooral hadden gekozen voor verandering en vernieuwing . Bovendien als je de verkiezingsprogramma’s van IBV, VVD en BVNL naast elkaar legt, is er zeker een basis voor samenwerking. Maar het CDA dacht dat haar drie zetels voldoende zouden zijn om mee te doen en voor een meerderheid van de coalitie te zorgen. Zij gingen dus niet akkoord met de deelname van BVNL. Ingewikkelder lag het bij GL/PvdA, waar men toch in het begin niet op één lijn zat. Want als ze ‘ja’ zeiden zou Bert van Ravenhorst wetbouder blijven en Bianca Verschoor fractievoorzitter en eerste woordvoerder worden. Bij een ‘nee’ gingen die functies naar Bert van Ravenhorst en bleef de stem van GroenLinks op het tweede plan. Vandaar de twijfel maar uiteindelijk won het ‘nee’ en bleven zowel links als het CDA buiten de coalitie…en uiteraard ook Forum die immers in hun progamma de hele fusie wilde terugdraaien
De wethouders…
De invulling van de zeven dagelijkse bestuurders was minder eenvoudig dan de verkiezingsuitslag langs de meetlat leggen. Hier speelden – vooral bij de VVD – ego’s mee. OM precies te zijn het ego van Aart-Jan Spoon en de ambities van Niels Braal, die allebei in het politieke kippenhok de functie van ‘haantje’ claimden. Van Spoon was de functie van wethouder al van te voren duidelijk, maar Niels Braal ambieerde wel de tweede wethouderspost. Met de geplande wethouderspost van Melissa de Rijke (BVNL) zou dat twee wethouders van onder de 25 jaar betekenen en die onervarenheid was best riskant dus de VVD ging op zoek in de archieven en vond in de gemeenteraad van Spijkenisse de naam van Igor Bal. Een ervaren politicus. Dat betekende wel dat de kandidatenlijst niet verder doorschoof en de eveneens ervaren Dick Bosgieter geen deel van de VVD fractie uit gaat maken. En om de vernieuwing compleet te maken werd ook Partij Voorme aan Zee (3 zetels) aan de coalitie toegevoegd, met Daan van Orselen als zevende wethouder. Voormalige tegenstanders in één coalitie. Het worden in elk geval boeiende jaren waarin het alle kanten op kan gaan